Van Dag-één-koper naar Bewuste Gamer: Mijn Evolutie - Blog #2

 

In mijn eerste blog vertelde ik al dat ik 40 ben. Ja, ik weet het, ik word oud. Ik game al sinds het Nintendo Entertainment System, en dat is ook alweer een hele tijd geleden. Het is dan ook niet vreemd dat ik al heel wat jaren ervaring heb en veel heb zien veranderen. Wat ook niet vreemd is, zoals de titel van deze blog al aangeeft, is dat ik anders ben gaan denken en gamen. Waar ik vijftien jaar geleden nog iemand was die alles op dag één wilde hebben en spelen, ben ik nu iemand die vaker de kat uit de boom kijkt. In deze blog wil ik daar wat dieper op ingaan en ben ik benieuwd hoe jullie hierover denken.

Zoals gezegd, was ik vijftien jaar geleden iemand die het liefst elk nieuw systeem op de dag van release in huis haalde, en daarnaast ook nog elk denkbaar retrosysteem wilde hebben. Games reserveren bij Game Mania was meer regel dan uitzondering. Ik speelde ze dan snel voor een review op mijn eigen website, om vervolgens weer door te gaan naar de volgende game. Als ik hier nu op terugkijk, had ik gewild dat ik bepaalde dingen anders had gedaan. Hoewel ik dit inzicht pas later heb gekregen, is er in de loop der jaren onnodig veel geld uitgegeven aan games en systemen waar ik uiteindelijk pas veel later iets mee deed. Denk aan games die ik voor €60 of €70 kocht en pas twee jaar later voor het eerst speelde. Of een retrosysteem dat ik kocht, waar ik vervolgens nooit iets mee heb gedaan. Dit soort keuzes heeft me op een punt gebracht dat ik nu heel anders denk en game.

Tegenwoordig koop ik nog maar een select aantal games op de releasedatum. Dat zijn meestal titels die ik ook daadwerkelijk wil hebben, of die ik graag samen met mijn vrouw of gezin wil spelen. Toch kan het goed zijn dat ik deze alsnog later aanschaf, bijvoorbeeld omdat ik nog met andere games bezig ben. In dat geval zet ik de games op een wensenlijst, bijvoorbeeld via Budgetgaming, waar ik een maximumprijs kan instellen. Ik krijg dan vanzelf een mail wanneer de game in prijs is gedaald en meestal koop ik hem dan pas. Wat ik tegenwoordig ook vaker doe, is games tijdens een uitverkoop kopen, zoals op Black Friday. Het is me al vaak overkomen dat ik een game wilde kopen, maar deze op een andere manier kon spelen, bijvoorbeeld via Xbox Game Pass. Onder de streep spaart dit mij een hoop geld uit en kan ik voor minder geld meer spelen. Natuurlijk is er over zoiets als Xbox Game Pass meer te vertellen, maar daar ga ik in mijn volgende blog dieper op in. Het is voor mij in ieder geval een uitkomst, vooral omdat je veel games toch maar één keer speelt.

Tussen mijn 25e en 30e levensjaar had ik een flinke verzameling opgebouwd; zo veel dat ik er simpelweg geen plaats meer voor had. Zo'n acht jaar geleden ben ik begonnen met verkopen. Dat waren voornamelijk systemen die ik had gekocht om er een video-item voor mijn website over te maken, of omdat het me gewoon leuk leek om ze te hebben. Ik heb toen mijn Commodore-, V-Tech-, Atari-, Mega Duck-, Sega- en originele Xbox-collectie volledig verkocht. Mijn focus zou alleen nog op Nintendo en PlayStation liggen, maar twee jaar later kocht ik alsnog iets van Xbox terug. Ik miste toch games als Halo en Gears of War, en die waren toen alleen te spelen op een Xbox-console (en eventueel op de pc, als de game dat ondersteunde).

In die periode merkte ik dat mijn interesse in games veranderde. De drang om systemen direct op release te kopen was verdwenen en ik merkte dat ik naast gamen ook met andere dingen bezig was. Zo begon ik steeds meer plezier te halen uit natuurwandelingen en bezichtigingen, wat natuurlijk ook minder gametijd betekende. Ik merkte al bij de release van de eerste Nintendo Switch dat een console op de releasedag kopen voor mij niet meer hoefde, vooral omdat er vaak nog maar weinig leuke games beschikbaar zijn. Hierdoor kocht ik de Xbox Series X pas vijftien maanden na de release en de PlayStation 5 zelfs pas tweeënhalf jaar later. Inmiddels is (fictief voorbeeld) de Nintendo Switch 2 uit, en om heel eerlijk te zijn, voel ik nog geen behoefte om deze te kopen. Sterker nog, de mindere kracht van de Switch heeft me op het punt gebracht dat ik alleen nog exclusieve games voor dat apparaat koop. Over dit onderwerp zal ik in een andere blog dieper ingaan.

Vooral het laatste jaar merk ik dat ik op een punt ben aangekomen dat ik steeds minder met retro bezig ben en dat verzamelen voor mij geen doel op zich meer is. Buiten het feit dat ik nog altijd alle The Legend of Zelda-games fysiek wil hebben, geldt dat voor de rest niet meer. Ik ben ook op het punt gekomen dat ik games verkoop waarvan ik weet dat ik ze niet nog een keer ga spelen. Ook games die ik al digitaal heb en dus niet per se fysiek hoef te hebben, ben ik langzaam aan het wegdoen. Ik heb het hier met vrienden en medeverzamelaars over gehad en kreeg zeer verschillende reacties. Waar de een precies hetzelfde dacht als ik, reageerde een ander met: “Dat is toch zonde, man! Hier ga je spijt van krijgen.” Een punt dat ik namelijk ook besprak, was dat ik mijn retroverzameling wilde gaan uitdunnen. Dat moet ik denk ik even toelichten.

Ik heb bijvoorbeeld mijn originele Xbox, de PlayStation 1 en PlayStation 2 zo weinig aangeraakt, dat het de moeite niet meer loont om ze te houden. Ik kan op één hand tellen hoe vaak ik deze systemen de laatste vijf jaar heb gebruikt. Daarnaast zit ik met het probleem dat deze oude systemen niet zonder aanpassingen of een converter op een moderne tv aan te sluiten zijn. Als ik ze al aansluit, zie je pas echt hoe verouderd de techniek en hoe slecht de beeldkwaliteit is. Gelukkig zijn er genoeg opties om dit te verbeteren, maar daar hangt een stevig prijskaartje aan. En daar zit voor mij het probleem: ik vind het niet erg om te investeren om mijn oude games op een moderne tv te spelen, maar als je het apparaat vervolgens nooit gebruikt, is het zonde van het geld.

Ik heb hier dus lang over nagedacht en het besluit genomen om alleen mijn echte jeugdsentiment te houden: de Nintendo-consoles tot en met de Nintendo GameCube, en dan ook alleen de games waar ik echt iets mee heb. De rest ga ik stuk voor stuk verkopen. Sterker nog, mijn PlayStation Classic Mini, de PlayStation 4 Pro Limited Edition Death Stranding en de Xbox One X Limited Edition CyberPunk 2077 heb ik al verkocht. De reden is simpel: mijn PS4-games kan ik op de PS5 spelen en hetzelfde geldt voor Xbox. De PS1 Classic Mini had ik slechts één keer gebruikt na aankoop en daarna nooit meer aangeraakt. Nu ben ik van plan om mijn volledige PS1-, PS2- en Xbox Classic-collectie te verkopen. De Xbox 360, PS3 en Wii houd ik voorlopig nog; dit waren de eerste consoles die ik kocht toen ik op mezelf ging wonen. Wel ben ik van plan om ook van deze systemen de games te verkopen waar ik niets meer mee doe.

Het klinkt als een hele verandering, en dat is het ook. Niet iedereen zal achter mijn keuze staan, en dat is ook helemaal prima. Maar als je er echt niets meer mee doet, is het zonde dat het maar stof ligt te vangen in een hoek. Er zijn nog maar een paar games die ik eventueel zou willen spelen, en vaak zijn er alternatieve manieren om dat te doen. Laat ik twee voorbeelden noemen, zodat jullie misschien snappen wat ik bedoel. De Streets of Rage-games vond ik geweldig, maar die kan ik spelen via de Sega Mega Drive Classic Collection op de PlayStation 4. Hetzelfde geldt voor Destruction Derby voor de PS1; die heb ik ooit als PSOne Classic voor de PlayStation 3 gekocht en kan ik daarop spelen. Voor mij zijn er genoeg goede alternatieven.

Kortom, waar ik vijftien jaar geleden nog alles verzamelde wat los en vast zat, ben ik nu 180 graden gedraaid. Ik ben mijn collectie stuk voor stuk aan het uitdunnen met als uiteindelijk doel om lekker relaxt te gamen, met de spullen waar ik daadwerkelijk plezier aan beleef en iets mee doe.

Dat was het voor deze blog. Hopelijk vonden jullie het leuk om te lezen; ik vond het in ieder geval leuk om mijn verhaal te delen. Laat me gerust in de reacties weten hoe jullie hierover denken.

Heb je vragen, suggesties of een leuk idee voor een volgende blog? Laat het dan ook weten in de reacties!

Bedankt voor het lezen en tot de volgende keer.

Game On!
Linksquest